użytkownicy
Bardzo lubię mapy World of Tanks, a że interesuję się historią (a także byłem ciekaw) sprawdziłem, czy część z nich nie odnosi się do faktycznych bitew pancernych, które miały miejsce podczas II wojny światowej (oprócz Prochorowki bo to logiczne, że tu chodzi o Łuk Kurski). Okazało się, że część map w jakimś stopniu nawiązuje do wydarzeń historycznych . Pomyślałem sobie, "a gdyby mapy w grze były podpisane, i tworzyły pewien przewodnik po polach bitew II wojny światowej?" W oparciu o zgromadzone materiały opracowałem możliwe opisy map do WoT.
[temat przeniesiony z forum EU]
Fiordy (Norwegia 1940)
Operacja Weserübung, czyli inwazja na Norwegię i Danię rozpoczęła się w kwietniu 1940 roku. Wielka Brytania w odpowiedzi na zajęcie portów Narwik, Trondheim, Bergen, Stavanger oraz Oslo wysłała siły ekspedycyjne żeby wesprzeć Norwegów. Fatalna sytuacja we Francji oraz niepowodzenia w starciach z siłami niemieckimi przesądziły o ewakuacji wojsk sprzymierzonych.
Redshire (Anglia 1940)
Tuż po pokonaniu połączonych sił brytyjsko-francuskich w Belgii i Francji dowódcy Wermahtu, podekscytowani sukcesami z ostatnich miesięcy, obmyślali już plan inwazji na Wyspy Brytyjskie. Przygotowania do operacji „Lew Morski” rozpoczęto latem 1940 roku, ostatecznie inwazja została odwołana na rzecz planowanego ataku na ZSRR.
Klify (Anglia 1940)
Plan operacji „Lew Morski” zakładał lądowanie na południu Wysp Brytyjskich jesienią 1940 roku, w rejonie Dorset, Hampshire, Sussex aż po Kent, które słynie z kredowych klifów Dover. Po objęciu przyczółków siły niemieckie miały rozpocząć oblężenie Londynu, aby zająć miasto głodem. Z wielu nieudanych operacji II wojny światowej właśnie ta była najbardziej zaawansowana w swoich przygotowaniach.
Malinovka (Litwa 1941)
Atak III Rzeszy na Związek Radziecki, zwany Operacją Barbarossa, rozpoczął się w czerwcu 1941 roku. Natarcie – prowadzone przez kraje nadbałtyckie, Białoruś oraz Ukrainę – posuwało się szybko, na każdym kroku niszcząc oddziały Armii Czerwonej. Na północy, po zdobyciu Wilna, wojska niemieckie ruszyły ku łotewskiej granicy, gdzie siły radzieckie okopały się nad rzeką Dźwiną.
Bagna (Ukraina 1941)
Południowy odcinek Operacji Barbarossa obejmował tereny Ukrainy. Podobnie jak na północy, wojska III Rzeszy odnosiły zwycięstwo za zwycięstwem, posuwając się nieustannie ku wschodowi. W centrum Ukrainy czekały jednak umocnione fortyfikacje, tzw. Linia Stalina, których oddziały miały powstrzymać Niemców przed zdobyciem stolicy kraju, Kijowa.
Ensk (ZSRR 1941)
Kampania ta, rozpoczęta latem 1941 roku, przyniosła Niemcom zwycięstwo. W ciągu dwóch miesięcy zajęto największe miasta w regionie – Wilno, Mińsk, Kijów, Odessę, Połock oraz Smoleńsk. Armia Czerwona ponosiła klęskę za klęską.
Lotnisko (Libia 1941)
W połowie listopada 1941 roku rozpoczęła się Operację Crusader, której celem było odbicie oblężonego Tobruku. Niemieckie siły pancerne, Afryka Korps, ruszyły w kierunku lotniska Sidi Rezegh, zajętego przez Brytyjczyków podczas początkowej fazy natarcia. Doprowadziło to największej w dotychczasowej historii działań w Afryce bitwy pancernej, w której siły aliantów poniosły porażkę.
Stepy (ZSRR 1942)
Operacja Fall Blau była częścią niemieckiej ofensywy na południu ZSRR, którą rozpoczęto pod koniec czerwca 1942 roku. Jej celem było przełamanie frontu oraz zajęcie złóż ropy naftowej na wybrzeżu Morza Kaspisjkiego. W sierpniu tego roku wojska niemieckie zdobyły pola naftowe w Majkopu, a miesiąc później rozpoczęły się walki na przedmieściach Stalingradu. W wyniku ofensywy armia III Rzeszy dotarła do gór Kaukazu.
Piaszczysta Rzeka (Egipt 1942)
Pierwsza bitwa pod El Alamein nie przyniosła zwycięstwa żadnej ze stron, z uwagi na brak zaopatrzenia oraz wycieńczenie żołnierzy walki zostały wstrzymane. Pozorny spokój zburzył atak niemiecko-włoskich sił pancernych Panzer Armee Afrika pod koniec sierpnia 1942, który nastąpił w rejonie gór Alam El Halfa, na wschód od El Alamein. Uderzenie oddziałów Rommla zostało jednak odparte. Miesiąc później rozegrała się druga bitwa pod El Alamein.
El Halluf (Tunezja 1943)
Niedobitki niemieckiego Afrika Korps w marcu 1943 roku, przeprowadziły kontrofensywę przeciwko brytyjskiej 8 Armii dowodzonej przez marszałka Montgomerego. Operacja Capri, której walki rozegrały się w rejonie Linii Mareth na południowym wschodzie Tunezji, zakończyła się porażką.
Prochorowka (ZSRR 1943)
Bitwa pod Prochorowką była największą bitwą pancerną z serii walk na Łuku Kurskim, a tym samym największą w historii. W lipcu 1943 roku doszło tam do wielkiego starcia wojsk III Rzeszy z Armią Czerwoną, podczas którego największe uznanie zdobyły niemieckie Tygrysy PzKpfw VI. Pomimo wielkiego wysiłku III Rzesza poniosła porażkę w tym starciu, ZSRR zaś przeszedł do ofensywy.
Kampania (Włochy 1943)
Po zdobyciu Sycylii w lipcu 1943 roku alianci rozpoczęli przygotowania do inwazji na kontynent. Lądowanie rozpoczęło się we wrześniu. Pomimo braku oporu ze strony włoskiej, siły inwazyjne napotkały silny opór wojsk niemieckich, których kontrataki zagroziły operacji Avalanche. Sprzymierzeni zdołali jednak utrzymać przyczółki i ruszyli w głąb półwyspu.
South Shore (Grecja 1943)
Tuż po kapitulacji Włoch we wrześniu 1943 wojska brytyjskie zajęły wyspy Dodekanezu, zajęte dwa lata wcześniej przez Włochów. Pojawienie się w Grecji aliantów mogło zagrozić niemieckich polom naftowym w Rumunii oraz oddziałom stacjonującym na Bałkanach. Zajęcie przez wojska niemieckie wysp Rodos, Kos i Leros, w celu uprzedzenia działań aliantów, rozpoczęło bitwę o Dodekanez.
Klasztor (Włochy 1944)
Po lądowaniu pod Salerno we wrześniu 1943 roku wojska aliantów rozdzieliły się i ruszyły na północ, wzdłuż Apeninów. Ich marsz zatrzymał się przed niemieckimi umocnieniami, tzw. Linią Gustawa. Kluczowymi pozycjami obronnymi wojsk III Rzeszy były wzgórza - Monte Cassino, Monte Cairo, San Angelo i Passo Corno. Przełamanie frontu nastąpiło dopiero w maju 1945 roku.
Zatoka Rybacka (Francja 1944)
Podczas opracowywania planów inwazji w Normandii stratedzy doszli do wniosku, że koniecznie będzie zajęcie półwyspu Cotentin, z portem Cherbourg włącznie. Po umocnieniu przyczółków w rejonie Carentan i Ste. Mere-Eglise wojska amerykańskie ruszyły w głąb półwyspu, gdzie Niemcy zorganizowali linię obrony.
Karelia (Finlandia 1944)
Przesmyk Karelski był terenem spornym między Finlandią a ZSRR. Podczas wojny zimowej zakończonej w 1940 roku obszar ten zajęli Sowieci. Finowie, sprzymierzeni z III Rzeszą podczas natarcia na Związek Radziecki, rozpoczęli szturm na Leningrad właśnie w Karelii. Trzy lata później, latem 1944 roku, ZSRR przeprowadziło na tym obszarze silny kontratak, który wyparł wojska fińskie z linii umocnień, tzw. Linii Mannerheima.
Komaryn (Białoruś 1944)
Trzy lata po ataku III Rzeszy na ZSRR, w czerwcu 1944 roku rozpoczęła się Operacja Bagration. Jej celem było wyswobodzenie Białorusi, w tym stolicy Mińska. Impet uderzenia sił radzieckich był tak silny, iż w następnych tygodniach udało się całkowicie odzyskać tereny utracone podczas Operacji Barbarossa.
Murowanka (Białoruś 1944)
Zakończona sukcesem Operacja Bagration, dzięki której w lipcu 1944 roku wojska radzieckie zajęły wschodnią Białoruś, dodała Armii Czerwonej motywacji do dalszego szturmu na zachód. Celem ataku było Wilno, Grodno oraz Baranowicze.
Westfield (Francja 1944)
W sierpniu 1944 roku 6 Grupa Armii, w skład której wchodziły oddziały amerykańskie oraz francuskie, wylądowała na południowym wybrzeżu Francji. Inwazja ta była częścią operacji Dragoon. W marszu na północ, przez region Rodan-Alpy, połączone siły aliantów starły się z wojskami niemieckimi w okolicach Lyonu.
Lakeville (Francja 1944)
We wrześniu 1944 roku doszło do połączenia normandzkich wojsk z nadciągającymi od południa wojskami francuskimi. Francuska 1. Armia, która wcześniej brała udział w wyzwoleniu Lyonu, za swój cel obrała góry Wogezy, nieopodal granicy z III Rzeszą, gdzie wycofywała się z Francji większość niemieckich sił.
Przełęcz Górska (Polska 1944)
W Dolinie Śmierci, jak nazwano fragment doliny rzeki Iwelki, rozegrał się jeden z najkrwawszych epizodów II wojny światowej na ziemiach polskich. We wrześniu 1944 roku, w ramach bitwy o Przełęcz Dukielską w górach Karpackich, starły się siły pancernie Związku Radzieckiego oraz III Rzeszy.
[Oczywiście, oryginalnie w WoT nazwa tej mapy odnosiła się do Kaukazu. Jednakże, skoro twórcy z niej zrezygnowali i dali tytuł który można dowolnie interpretować, skorzystałem z bitwy o Przęłęcz Dukielską. W WoT jest mnóstwo map odnoszących się do walk w ZSRR, Ukrainie i Białorusi, miejmy coś własnego ]
Koło Podbiegunowe (Finlandia 1944)
Region Petsamo, znajdujący się w obszarze Koła Podbiegunowego, łączył Finlandię z jedynym niezamarzającym portem - Liinahamari. Związek Radziecki zajął tę krainę podczas wojny zimowej w latach 1939-1940. Jesienią 1944 roku w tej polarnej tundrze Armia Czerwona pokonała resztki wojsk niemieckich stacjonujących w północnej Finlandii i zepchnęła je do Norwegii.
Erlenberg (Niemcy 1944)
Ostatnią wielką ofensywą wojsk niemieckich na Zachodzie była operacja „Wacht am Rhein”. Uderzenie sił pancernych zaczęło się na granicy niemiecko-belgijskiej, w rejonie gór Ardenów, w grudniu 1944 roku. Celem kampanii było zdobycie Antwerpii oraz okrążenie wojsk alianckich w Belgii i Holandii, co miało zaowocować zakończeniem wojny w zachodniej Europie.
Linia Zygfryda (Niemcy 1945)
Linia Zygfryda była pasem umocnień, będących częścią Wału Zachodniego, ulokowanych wzdłuż granicy niemiecko-francuskiej. We wrześniu 1944 roku wojska amerykańskie przeprowadziły w tym obszarze natarcie, które jednak powstrzymała niemiecka kontrofensywa w Ardenach oraz silny opór w rejonie lasu Hurtgen. Linię Zygfryda zdobyto dopiero w marcu 1945 roku.
Himmelsdorf (Niemcy 1945)
Po przekroczeniu Renu na moście kolejowym w Remagen w marcu 1945 roku wojska aliantów wkroczyły do Zagłębia Ruhry. W kolejnych tygodniach amerykańskie i brytyjskie siły pancerne wkroczyły do bombardowanych z powietrza miast, Kolonii, Wesbaden, Stuttgartu i Monachium.
wszystkie mapy, które nie są odzwierciedleniem pól bitew II wojny światowej, zostaną stosownie opisanie, nawiązując do okresu zimnej wojny (która mogła przerodzić się w gorącą wojnę. Cała gra jest założeniem ‘co by było gdyby… Niemcy mieli Mausa i wprowadzili go do walki… lub gdyby Patton spotkał Rosjan których tak bardzo nie lubił’.
Po wprowadzeniu nowych czołgów z okresu lat 50. jak AMX-50, M103, T-54 itd. scenariusz oparty na konflikcie między Wschodem a Zachodem byłby bardzo ciekawy w moim mniemaniu.
Na razie mam problem z mapą Kopalnie - znacie region walk, który pasowałby opisem do tej mapy? Na mój nos to południowa Europa.
Mam w planach stworzenie opisu do Ruinbergu fikcyjnej bitwy między USA a ZSRR w 1948 roku (blokada Berlina). W jednym z czasopism historycznych znalazłem info, że któryś z dowódców wojsk pancernych chciał wjechać kolumną pancerną wraz z konwojem z zaopatrzeniem przez posterunki sowieckie i w razie czego odpowiadać ogniem na próbę zatrzymania. Oczywiście zrezygnowano z tego planu - wykorzystano most powietrzny. Ale gdyby pójść tym tropem, to mamy prolog III wojny światowej ;p Można też zainspirować się grą Codename Panzers Cold War.
[temat przeniesiony z forum EU]
Fiordy (Norwegia 1940)
Operacja Weserübung, czyli inwazja na Norwegię i Danię rozpoczęła się w kwietniu 1940 roku. Wielka Brytania w odpowiedzi na zajęcie portów Narwik, Trondheim, Bergen, Stavanger oraz Oslo wysłała siły ekspedycyjne żeby wesprzeć Norwegów. Fatalna sytuacja we Francji oraz niepowodzenia w starciach z siłami niemieckimi przesądziły o ewakuacji wojsk sprzymierzonych.
Redshire (Anglia 1940)
Tuż po pokonaniu połączonych sił brytyjsko-francuskich w Belgii i Francji dowódcy Wermahtu, podekscytowani sukcesami z ostatnich miesięcy, obmyślali już plan inwazji na Wyspy Brytyjskie. Przygotowania do operacji „Lew Morski” rozpoczęto latem 1940 roku, ostatecznie inwazja została odwołana na rzecz planowanego ataku na ZSRR.
Klify (Anglia 1940)
Plan operacji „Lew Morski” zakładał lądowanie na południu Wysp Brytyjskich jesienią 1940 roku, w rejonie Dorset, Hampshire, Sussex aż po Kent, które słynie z kredowych klifów Dover. Po objęciu przyczółków siły niemieckie miały rozpocząć oblężenie Londynu, aby zająć miasto głodem. Z wielu nieudanych operacji II wojny światowej właśnie ta była najbardziej zaawansowana w swoich przygotowaniach.
Malinovka (Litwa 1941)
Atak III Rzeszy na Związek Radziecki, zwany Operacją Barbarossa, rozpoczął się w czerwcu 1941 roku. Natarcie – prowadzone przez kraje nadbałtyckie, Białoruś oraz Ukrainę – posuwało się szybko, na każdym kroku niszcząc oddziały Armii Czerwonej. Na północy, po zdobyciu Wilna, wojska niemieckie ruszyły ku łotewskiej granicy, gdzie siły radzieckie okopały się nad rzeką Dźwiną.
Bagna (Ukraina 1941)
Południowy odcinek Operacji Barbarossa obejmował tereny Ukrainy. Podobnie jak na północy, wojska III Rzeszy odnosiły zwycięstwo za zwycięstwem, posuwając się nieustannie ku wschodowi. W centrum Ukrainy czekały jednak umocnione fortyfikacje, tzw. Linia Stalina, których oddziały miały powstrzymać Niemców przed zdobyciem stolicy kraju, Kijowa.
Ensk (ZSRR 1941)
Kampania ta, rozpoczęta latem 1941 roku, przyniosła Niemcom zwycięstwo. W ciągu dwóch miesięcy zajęto największe miasta w regionie – Wilno, Mińsk, Kijów, Odessę, Połock oraz Smoleńsk. Armia Czerwona ponosiła klęskę za klęską.
Lotnisko (Libia 1941)
W połowie listopada 1941 roku rozpoczęła się Operację Crusader, której celem było odbicie oblężonego Tobruku. Niemieckie siły pancerne, Afryka Korps, ruszyły w kierunku lotniska Sidi Rezegh, zajętego przez Brytyjczyków podczas początkowej fazy natarcia. Doprowadziło to największej w dotychczasowej historii działań w Afryce bitwy pancernej, w której siły aliantów poniosły porażkę.
Stepy (ZSRR 1942)
Operacja Fall Blau była częścią niemieckiej ofensywy na południu ZSRR, którą rozpoczęto pod koniec czerwca 1942 roku. Jej celem było przełamanie frontu oraz zajęcie złóż ropy naftowej na wybrzeżu Morza Kaspisjkiego. W sierpniu tego roku wojska niemieckie zdobyły pola naftowe w Majkopu, a miesiąc później rozpoczęły się walki na przedmieściach Stalingradu. W wyniku ofensywy armia III Rzeszy dotarła do gór Kaukazu.
Piaszczysta Rzeka (Egipt 1942)
Pierwsza bitwa pod El Alamein nie przyniosła zwycięstwa żadnej ze stron, z uwagi na brak zaopatrzenia oraz wycieńczenie żołnierzy walki zostały wstrzymane. Pozorny spokój zburzył atak niemiecko-włoskich sił pancernych Panzer Armee Afrika pod koniec sierpnia 1942, który nastąpił w rejonie gór Alam El Halfa, na wschód od El Alamein. Uderzenie oddziałów Rommla zostało jednak odparte. Miesiąc później rozegrała się druga bitwa pod El Alamein.
El Halluf (Tunezja 1943)
Niedobitki niemieckiego Afrika Korps w marcu 1943 roku, przeprowadziły kontrofensywę przeciwko brytyjskiej 8 Armii dowodzonej przez marszałka Montgomerego. Operacja Capri, której walki rozegrały się w rejonie Linii Mareth na południowym wschodzie Tunezji, zakończyła się porażką.
Prochorowka (ZSRR 1943)
Bitwa pod Prochorowką była największą bitwą pancerną z serii walk na Łuku Kurskim, a tym samym największą w historii. W lipcu 1943 roku doszło tam do wielkiego starcia wojsk III Rzeszy z Armią Czerwoną, podczas którego największe uznanie zdobyły niemieckie Tygrysy PzKpfw VI. Pomimo wielkiego wysiłku III Rzesza poniosła porażkę w tym starciu, ZSRR zaś przeszedł do ofensywy.
Kampania (Włochy 1943)
Po zdobyciu Sycylii w lipcu 1943 roku alianci rozpoczęli przygotowania do inwazji na kontynent. Lądowanie rozpoczęło się we wrześniu. Pomimo braku oporu ze strony włoskiej, siły inwazyjne napotkały silny opór wojsk niemieckich, których kontrataki zagroziły operacji Avalanche. Sprzymierzeni zdołali jednak utrzymać przyczółki i ruszyli w głąb półwyspu.
South Shore (Grecja 1943)
Tuż po kapitulacji Włoch we wrześniu 1943 wojska brytyjskie zajęły wyspy Dodekanezu, zajęte dwa lata wcześniej przez Włochów. Pojawienie się w Grecji aliantów mogło zagrozić niemieckich polom naftowym w Rumunii oraz oddziałom stacjonującym na Bałkanach. Zajęcie przez wojska niemieckie wysp Rodos, Kos i Leros, w celu uprzedzenia działań aliantów, rozpoczęło bitwę o Dodekanez.
Klasztor (Włochy 1944)
Po lądowaniu pod Salerno we wrześniu 1943 roku wojska aliantów rozdzieliły się i ruszyły na północ, wzdłuż Apeninów. Ich marsz zatrzymał się przed niemieckimi umocnieniami, tzw. Linią Gustawa. Kluczowymi pozycjami obronnymi wojsk III Rzeszy były wzgórza - Monte Cassino, Monte Cairo, San Angelo i Passo Corno. Przełamanie frontu nastąpiło dopiero w maju 1945 roku.
Zatoka Rybacka (Francja 1944)
Podczas opracowywania planów inwazji w Normandii stratedzy doszli do wniosku, że koniecznie będzie zajęcie półwyspu Cotentin, z portem Cherbourg włącznie. Po umocnieniu przyczółków w rejonie Carentan i Ste. Mere-Eglise wojska amerykańskie ruszyły w głąb półwyspu, gdzie Niemcy zorganizowali linię obrony.
Karelia (Finlandia 1944)
Przesmyk Karelski był terenem spornym między Finlandią a ZSRR. Podczas wojny zimowej zakończonej w 1940 roku obszar ten zajęli Sowieci. Finowie, sprzymierzeni z III Rzeszą podczas natarcia na Związek Radziecki, rozpoczęli szturm na Leningrad właśnie w Karelii. Trzy lata później, latem 1944 roku, ZSRR przeprowadziło na tym obszarze silny kontratak, który wyparł wojska fińskie z linii umocnień, tzw. Linii Mannerheima.
Komaryn (Białoruś 1944)
Trzy lata po ataku III Rzeszy na ZSRR, w czerwcu 1944 roku rozpoczęła się Operacja Bagration. Jej celem było wyswobodzenie Białorusi, w tym stolicy Mińska. Impet uderzenia sił radzieckich był tak silny, iż w następnych tygodniach udało się całkowicie odzyskać tereny utracone podczas Operacji Barbarossa.
Murowanka (Białoruś 1944)
Zakończona sukcesem Operacja Bagration, dzięki której w lipcu 1944 roku wojska radzieckie zajęły wschodnią Białoruś, dodała Armii Czerwonej motywacji do dalszego szturmu na zachód. Celem ataku było Wilno, Grodno oraz Baranowicze.
Westfield (Francja 1944)
W sierpniu 1944 roku 6 Grupa Armii, w skład której wchodziły oddziały amerykańskie oraz francuskie, wylądowała na południowym wybrzeżu Francji. Inwazja ta była częścią operacji Dragoon. W marszu na północ, przez region Rodan-Alpy, połączone siły aliantów starły się z wojskami niemieckimi w okolicach Lyonu.
Lakeville (Francja 1944)
We wrześniu 1944 roku doszło do połączenia normandzkich wojsk z nadciągającymi od południa wojskami francuskimi. Francuska 1. Armia, która wcześniej brała udział w wyzwoleniu Lyonu, za swój cel obrała góry Wogezy, nieopodal granicy z III Rzeszą, gdzie wycofywała się z Francji większość niemieckich sił.
Przełęcz Górska (Polska 1944)
W Dolinie Śmierci, jak nazwano fragment doliny rzeki Iwelki, rozegrał się jeden z najkrwawszych epizodów II wojny światowej na ziemiach polskich. We wrześniu 1944 roku, w ramach bitwy o Przełęcz Dukielską w górach Karpackich, starły się siły pancernie Związku Radzieckiego oraz III Rzeszy.
[Oczywiście, oryginalnie w WoT nazwa tej mapy odnosiła się do Kaukazu. Jednakże, skoro twórcy z niej zrezygnowali i dali tytuł który można dowolnie interpretować, skorzystałem z bitwy o Przęłęcz Dukielską. W WoT jest mnóstwo map odnoszących się do walk w ZSRR, Ukrainie i Białorusi, miejmy coś własnego ]
Koło Podbiegunowe (Finlandia 1944)
Region Petsamo, znajdujący się w obszarze Koła Podbiegunowego, łączył Finlandię z jedynym niezamarzającym portem - Liinahamari. Związek Radziecki zajął tę krainę podczas wojny zimowej w latach 1939-1940. Jesienią 1944 roku w tej polarnej tundrze Armia Czerwona pokonała resztki wojsk niemieckich stacjonujących w północnej Finlandii i zepchnęła je do Norwegii.
Erlenberg (Niemcy 1944)
Ostatnią wielką ofensywą wojsk niemieckich na Zachodzie była operacja „Wacht am Rhein”. Uderzenie sił pancernych zaczęło się na granicy niemiecko-belgijskiej, w rejonie gór Ardenów, w grudniu 1944 roku. Celem kampanii było zdobycie Antwerpii oraz okrążenie wojsk alianckich w Belgii i Holandii, co miało zaowocować zakończeniem wojny w zachodniej Europie.
Linia Zygfryda (Niemcy 1945)
Linia Zygfryda była pasem umocnień, będących częścią Wału Zachodniego, ulokowanych wzdłuż granicy niemiecko-francuskiej. We wrześniu 1944 roku wojska amerykańskie przeprowadziły w tym obszarze natarcie, które jednak powstrzymała niemiecka kontrofensywa w Ardenach oraz silny opór w rejonie lasu Hurtgen. Linię Zygfryda zdobyto dopiero w marcu 1945 roku.
Himmelsdorf (Niemcy 1945)
Po przekroczeniu Renu na moście kolejowym w Remagen w marcu 1945 roku wojska aliantów wkroczyły do Zagłębia Ruhry. W kolejnych tygodniach amerykańskie i brytyjskie siły pancerne wkroczyły do bombardowanych z powietrza miast, Kolonii, Wesbaden, Stuttgartu i Monachium.
wszystkie mapy, które nie są odzwierciedleniem pól bitew II wojny światowej, zostaną stosownie opisanie, nawiązując do okresu zimnej wojny (która mogła przerodzić się w gorącą wojnę. Cała gra jest założeniem ‘co by było gdyby… Niemcy mieli Mausa i wprowadzili go do walki… lub gdyby Patton spotkał Rosjan których tak bardzo nie lubił’.
Po wprowadzeniu nowych czołgów z okresu lat 50. jak AMX-50, M103, T-54 itd. scenariusz oparty na konflikcie między Wschodem a Zachodem byłby bardzo ciekawy w moim mniemaniu.
Na razie mam problem z mapą Kopalnie - znacie region walk, który pasowałby opisem do tej mapy? Na mój nos to południowa Europa.
Mam w planach stworzenie opisu do Ruinbergu fikcyjnej bitwy między USA a ZSRR w 1948 roku (blokada Berlina). W jednym z czasopism historycznych znalazłem info, że któryś z dowódców wojsk pancernych chciał wjechać kolumną pancerną wraz z konwojem z zaopatrzeniem przez posterunki sowieckie i w razie czego odpowiadać ogniem na próbę zatrzymania. Oczywiście zrezygnowano z tego planu - wykorzystano most powietrzny. Ale gdyby pójść tym tropem, to mamy prolog III wojny światowej ;p Można też zainspirować się grą Codename Panzers Cold War.