administracja
Pzkpfw VI Tiger (sdkfz 181)
Produkowany w latach 1942-45 w liczbie 1355, pierwszy frontowy czołg ciężki III Rzeszy. Po raz pierwszy użyty bojowo 29 Sierpnia 1942.r pod Leningradem, używany do końca wojny. Czołgi tego typu brały udział w największych operacjach bojowych i bitwach II Wojny Światowej. Używane m.in. w Tunezji, Stalingradzie, pod Kurskiem, na Sycylii, we Włoszech, jak i w Normandii. Czołg był techniczną rewolucją pojazdów III Rzeszy. Wyposażony został w doskonałą armatę KwK 36 L/56 kalibru 88 mm oraz niemożliwy do przebicia, dla większości ówczesnych pojazdów przeciwnika, pancerz przedni o grubości do 110mm (grubość zależna min. od wersji pojazdu). Planowano przezbrojenie czołgu w armatę kalibru 75 mm oraz armatę KwK 43 L/71 kalibru 88. Powstało kilka wersji rozwojowych, takich jak Bergepanzer Tiger (pojazd inżynieryjny) oraz Sturmtiger (działo pancerne wyposażone w moździerz rakietowy 38cm SturmMörser RW61 L/5.4) Pojazd był w wyposażeniu armii III Rzeszy, kilka egzemplarzy trafiło na Węgry i do Włoch, skąd jeden egzemplarz trafił do Japonii. „Tygrys” był podstawowym czołgiem ciężkim Niemieckich dywizji pancernych do końca wojny. W tym czołgu walczyło kilku asów pancernych, takich jak Michael Wittmann – najsłynniejszy czołgista okresu II Wojny światowej, pogromca radzieckiej machiny wojennej (zniszczył ponad 100 czołgów Armii Czerwonej).
Bibliografia:
1. "Czołgi niemieckie 1933-1945" Janusz Ledwoch (wydawnictwo militaria)
Produkowany w latach 1942-45 w liczbie 1355, pierwszy frontowy czołg ciężki III Rzeszy. Po raz pierwszy użyty bojowo 29 Sierpnia 1942.r pod Leningradem, używany do końca wojny. Czołgi tego typu brały udział w największych operacjach bojowych i bitwach II Wojny Światowej. Używane m.in. w Tunezji, Stalingradzie, pod Kurskiem, na Sycylii, we Włoszech, jak i w Normandii. Czołg był techniczną rewolucją pojazdów III Rzeszy. Wyposażony został w doskonałą armatę KwK 36 L/56 kalibru 88 mm oraz niemożliwy do przebicia, dla większości ówczesnych pojazdów przeciwnika, pancerz przedni o grubości do 110mm (grubość zależna min. od wersji pojazdu). Planowano przezbrojenie czołgu w armatę kalibru 75 mm oraz armatę KwK 43 L/71 kalibru 88. Powstało kilka wersji rozwojowych, takich jak Bergepanzer Tiger (pojazd inżynieryjny) oraz Sturmtiger (działo pancerne wyposażone w moździerz rakietowy 38cm SturmMörser RW61 L/5.4) Pojazd był w wyposażeniu armii III Rzeszy, kilka egzemplarzy trafiło na Węgry i do Włoch, skąd jeden egzemplarz trafił do Japonii. „Tygrys” był podstawowym czołgiem ciężkim Niemieckich dywizji pancernych do końca wojny. W tym czołgu walczyło kilku asów pancernych, takich jak Michael Wittmann – najsłynniejszy czołgista okresu II Wojny światowej, pogromca radzieckiej machiny wojennej (zniszczył ponad 100 czołgów Armii Czerwonej).
Bibliografia:
1. "Czołgi niemieckie 1933-1945" Janusz Ledwoch (wydawnictwo militaria)