administracja
T44
Czołg został zaprojektowany w Fabryce Nr 183 w Niżnim Tagile w 1944 r. na rozkaz samego naczelnego ZSRR P. Stalina. Był on rozwinięciem podstawowego rosyjskiego czołgu II wojny światowej T-34, a dokładnie wersji T 34/85. Cały okres wojny trwały prace nad jego następcą.
W końcu 1943 roku biuro konstrukcyjne fabryki nr 183 przystąpiło do prac nad czołgiem noszącym początkowo oznaczenie "Obiekt 136". Został on później przemianowany na T-44. Wprowadzono bardzo dużo zmian, tak więc można mówić o jakościowo nowej konstrukcji. Miał grubszy pancerz, zmodyfikowany układ jezdny i mocniejszy silnik. Czołg posiadał zupełnie nowe ukształtowanie kadłuba, zawieszenie, silnik, układ transmisyjny.
Najwięcej sporów dotyczyło położenie silnika. Mając dwie opcje, ustawienie wzdłuż osi podłużnej kadłuba (jak dotychczas robiono), czy w poprzek przedziału silnikowego, inżynierowie z biura konstrukcyjnego Fabryki Nr. 183, kierowanego przez A.A. Morozowa, wybrali drugi wariant. Ta decyzja miała duży wpływ na kolejne konstrukcje czołgów serii "T".
Zmniejszenie objętości kadłuba pozwoliło na pogrubienie pancerza, szczególnie na czołowej części kadłuba. Masa nie uległa istotnym zmianom w porównaniu z T-34/85. Z przedniej płyty pancerza usunięto jarzmo km-u oraz właz kierowcy, co zwiększyło bezpieczeństwo. Wieża była natomiast taka sama jak w T-34, a grubość pancerza wynosiła od 75mm do 120mm. Obracana była za pomocą silnika elektrycznego. Działo to ZiS-S-53 wz 1944 kal. 85mm oraz km DTM kal.7,62mm.
W prawej części wieży znajdowało się stanowisko ładowniczego, zaś z tyłu radiostacja . Podwozie składało się z 10 podwójnych kół jezdnych, pary kół napinających z przodu (wszystkie miały bandaże) oraz napędowe z tyłu. Szerokość gąsienic wynosiła 500mm. W przedniej, lewej części czołgu znajdowało się siedzisko kierowcy, a po prawej przewożono amunicje do działa, plus dwa baki paliwa i butle ze sprężonym powietrzem.
Sam czołg był otoczony ścisłą tajemnicą. Do produkcji seryjnej wszedł w latach 1944-1947 roku. w m.in. W latach 1944-45 wyprodukowano zaledwie 965 szt. w fabryce o numerze 75. Nie wysłano ich na żaden z frontów, nie pokazywano na żadnych paradach, ani różnych defiladach. Po prostu czołg ten był ukrywany przed wrogami i sojusznikami, a wszystko dlatego, iż miał on być niespodzianką dla tych państw, które odważyły by się rzucić ponownie do walki.
Czołg ten został na uzbrojeniu do końca lat 70’ lub 90’ - różne źródła mówią o różnym okresie eksploatacji.
T-44 dzisiaj:
http://www.youtube.com/watch?v=Y6AW7dWTrrg
źródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/T-44
http://www.2wojna.pl/encyklopedia-su-wb-015.html
Czołg został zaprojektowany w Fabryce Nr 183 w Niżnim Tagile w 1944 r. na rozkaz samego naczelnego ZSRR P. Stalina. Był on rozwinięciem podstawowego rosyjskiego czołgu II wojny światowej T-34, a dokładnie wersji T 34/85. Cały okres wojny trwały prace nad jego następcą.
W końcu 1943 roku biuro konstrukcyjne fabryki nr 183 przystąpiło do prac nad czołgiem noszącym początkowo oznaczenie "Obiekt 136". Został on później przemianowany na T-44. Wprowadzono bardzo dużo zmian, tak więc można mówić o jakościowo nowej konstrukcji. Miał grubszy pancerz, zmodyfikowany układ jezdny i mocniejszy silnik. Czołg posiadał zupełnie nowe ukształtowanie kadłuba, zawieszenie, silnik, układ transmisyjny.
Najwięcej sporów dotyczyło położenie silnika. Mając dwie opcje, ustawienie wzdłuż osi podłużnej kadłuba (jak dotychczas robiono), czy w poprzek przedziału silnikowego, inżynierowie z biura konstrukcyjnego Fabryki Nr. 183, kierowanego przez A.A. Morozowa, wybrali drugi wariant. Ta decyzja miała duży wpływ na kolejne konstrukcje czołgów serii "T".
Zmniejszenie objętości kadłuba pozwoliło na pogrubienie pancerza, szczególnie na czołowej części kadłuba. Masa nie uległa istotnym zmianom w porównaniu z T-34/85. Z przedniej płyty pancerza usunięto jarzmo km-u oraz właz kierowcy, co zwiększyło bezpieczeństwo. Wieża była natomiast taka sama jak w T-34, a grubość pancerza wynosiła od 75mm do 120mm. Obracana była za pomocą silnika elektrycznego. Działo to ZiS-S-53 wz 1944 kal. 85mm oraz km DTM kal.7,62mm.
W prawej części wieży znajdowało się stanowisko ładowniczego, zaś z tyłu radiostacja . Podwozie składało się z 10 podwójnych kół jezdnych, pary kół napinających z przodu (wszystkie miały bandaże) oraz napędowe z tyłu. Szerokość gąsienic wynosiła 500mm. W przedniej, lewej części czołgu znajdowało się siedzisko kierowcy, a po prawej przewożono amunicje do działa, plus dwa baki paliwa i butle ze sprężonym powietrzem.
Sam czołg był otoczony ścisłą tajemnicą. Do produkcji seryjnej wszedł w latach 1944-1947 roku. w m.in. W latach 1944-45 wyprodukowano zaledwie 965 szt. w fabryce o numerze 75. Nie wysłano ich na żaden z frontów, nie pokazywano na żadnych paradach, ani różnych defiladach. Po prostu czołg ten był ukrywany przed wrogami i sojusznikami, a wszystko dlatego, iż miał on być niespodzianką dla tych państw, które odważyły by się rzucić ponownie do walki.
Czołg ten został na uzbrojeniu do końca lat 70’ lub 90’ - różne źródła mówią o różnym okresie eksploatacji.
T-44 dzisiaj:
http://www.youtube.com/watch?v=Y6AW7dWTrrg
źródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/T-44
http://www.2wojna.pl/encyklopedia-su-wb-015.html