Ze wszystkich wynalazków III Rzeszy, które miały na celu wybijać niechciane grupy społeczne (żydzi, chorzy psychicznie, przestępcy, zdrajcy), ten został najbardziej w mojej pamięci. Gaswageny zostały po raz pierwszy użyte w Polsce, w roku 1940 do mordowania psychicznie chorych dzieci.

Metoda zabijania była prosta. Przed "załadunkiem" ludzie byli rozbierani do zera, zabierano im wszelkie kosztowności (trzeba przyznać, że niemiaszki szabrowały co się dało podczas II Wojny...) i ubrania. W środku ciężarówki znajdywała się lampa, która była zapalana na parę minut aby uspokoić już defacto nieżywych więźniów. Kierowca wsiadał i odpalał silnik na luźnym biegu, trwało to około 10 minut - bo tyle czasu wystarczyło na wyprodukowanie wystarczającej ilości spalin. Po wszystkim ciężarówka zmierzała do miejsca kremacji i pochówku zwłok. Ludzie, którzy pozostawali przy życiu zmuszani byli do wynoszenia zwłok i chowania swoich przyjaciół, braci, dzieci bądź rodziców.

Wykorzystywano dwa rodzaje gaswagenów, małe pojazdy na podwoziu ciężarówek Diament Reo, Opel Blitz i typu Renault oraz duże na podwoziu Saurerów(pierwsze zdjęcie) i Magirusów(drugie zdjęcie). Pierwsze z nich miały ładowność do 3 ton, mieściły około 50 osób jednorazowo. Drugie zaś o załadunku 5 ton były w stanie zagazować aż 70 osób podczas jednego przejazdu. Z zewnątrz wyglądały one jak samochody dostarczające meble, najzwyklejsze pojazdy dostawcze, nie było w nich nic szczególnego. Niektóre były zwykłymi autobusami upozorowanymi na pojazdy do przewozu robotników(zdjęcie trzecie). Oczywiście robotnicy ci nigdy nie dojeżdżali na miejsce swojej pracy.

Pojazdy były używane głównie na naszych terenach. Chełmno, Mińsk to tylko niektóre z obozów masowej zagłady gdzie użyto tej broni. Podczas samych testów na terenie Niemiec zginęło 6.280 żydów. Łączna liczba zamordowanych w ten sposób nie jest znana, prawdopodobnie jest to więcej niż 400 TYSIĘCY ludzi.

Jakby nie patrzeć najbardziej straszne w tej historii jest to, że istniała szansa pozostania przy życiu i przymus chowania swoich rodaków. Tak czy siak delikwenci, którzy pozostawali przy życiu długo się nim nie cieszyli - albo byli rozstrzeliwani albo ginęli w drodze powrotnej...