1680x1050 : 719 KB


Ta strona używa Cookies. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na wykorzystywanie cookies, zgodnie z ustawieniami Twojej przeglądarki. Stosujemy je, aby ułatwić Tobie korzystanie z naszego serwisu. Pamiętaj, że w każdej chwili możesz zmienić ustawienia dotyczące Cookies w ustawieniach swojej przeglądarki internetowej.

support.worldoftanks.eu Pełne drzewka technologiczne:
- pojazdy ZSRR
- pojazdy Niemcy
- pojazdy USA
- pojazdy Francja
- pojazdy Wielka Brytania
- pojazdy Chiny
- pojazdy Japonia
Oficjalne europejskie forum:
forum.worldoftanks.eu Clan Wars:
worldoftanks.eu/uc/clanwars
4.0 Uszkodzenia
Każdy pocisk ma dwa rodzaje uszkodzeń: zwykłe dla pojazdu, które odejmują wytrzymałość czołgu po prawidłowej penetracji i obrażenia dla modułów, które uszkadzają i niszczą moduły.
- Uszkodzenia zwykłe.
- Uszkodzenia dla modułów..
Są one zdecydowanie mniejsze i zależą od działa. Nie ma żadnej reguły dotyczącej proporcji zwykłych obrażeń i obrażeń dla modułów. Niektóre czołgi na swoich tierach mogą lepiej uszkadzać moduły, inne gorzej. Prawdopodobnie losowanie obrażen dla modułów też wynosi +/-25% ale pewności nie mam.
Czołg, obrażenia zwykłe / obrażenia modułów / x%- T2LT 12/27 225%
- RAM II 75/76 101.3%
- T110E5120mm 400/165 41%
- ZiS 107mm 300/150 50%
- M48A1 105mm 390/150 38%
- IS-6 122mm 390/165 42%
- KW-2 152mm 700/203 29%
- T110E4 155mm 850/210 25%
- JPE100 170mm 1050/228 22%
Procenty wyrażają procent uszkodzeń dla modułów względem normalnych obrażeń. Warto także dodać, że np gąski Tieru II LT mają 50hp a gąsienice Mausa 300hp
4.1 Uszkodzenia krytyczne
Szansa na uszkodzenie modułów jest rożna:- Gąsienice: 100%
- Silnik: 45%
- Zbiorniki paliwa: 45%
- Przyrządy obserwacyjne: 45%
- Radio: 45%
- Mechanizm wieży: 45%
- Działo: 33%
- Magazyn amunicji: 27%
- Załogant trafiony AP/APCR/HEAT: 33%
- Załogant trafiony (zewnętrzną) eksplozją: 10%
5.0 Kiedy używać AP a kiedy HE?
Pociski AP używamy, gdy znamy słabe punkty innych czołgów i nie mamy problemów z przebiciem, np jesteśmy top tankiem z najlepszym działem. Co do pocisków HE używamy je wtedy, kiedy nie jesteśmy w stanie zadać jakichkolwiek obrażeń pociskami AP - celujemy wtedy w słabe punkty: działo, wizjery, gąsienice czy włazy, aby zmaksymalizować szanse na uszkodzenia krytyczne. Ponadto pocisków używamy do strącania LT i SPG. Dlaczego SPG?
Załóżmy, że jadę czołgiem M46 Patton i strzelam pociskiem AP o śr. uszkodzeniach 390 do artylerii VII Tieru, która ma 450Hp. Oczywiście mam szanse ją zabić jednym strzałem ale tylko wtedy, gdy wylosuje mi w pocisku maksymalne uszkodzenia, co zdarza się rzadko. A co się dzieje jak trafie i nie zabije SPG? Być może zdąży oddać we mnie celny strzał, a jeśli mam mało życia, to zniszczy mnie i tak można przegrać bitwę CW, kompanie czy zwykłego randoma. Natomiast jeśli bym miał załadowaną amunicje HE o śr. uszkodzeniach 480 to mógłbym ją spokojnie zdjąć nie martwiąc się, że dam jej szanse oddania strzału (gdy strzelamy z HE do wysoko tierowej arty celujmy w wieżę, aby mieć pewność przebicia).
6.0 Przykład działania amunicji.
Oddaje strzał z czołgu M46 Patton w bok Mausa pod katem 90° (200mm). W pocisku wylosowało mi penetracje 218mm i uszkodzenia 390, więc przebijam bok Mausa i zabieram mu 390 punktów życia. Teraz odbywa się losowanie na uszkodzenie modułu. Strzelałem akurat tam, gdzie ma silnik. Szanse na uszkodzenie silnika to 36%, która się powiodła. Pociskiem zabieram mu 190 wylosowanych uszkodzeń dla modułu, co skutkuje uszkodzeniem silnika, lecz nie zniszczeniem, gdyż silnik Mausa ma 300 wytrzymałości. Teraz odbywa się kalkulacja na podpalenie silnika. Maus posiada silnik benzynowy, który ma 20% szans na zapalenie się po trafieniu. Losowanie przebiegło pomyślnie i podpalam mój cel.
Tak to mniej więcej wygląda. Trochę tego jest... Oczywiście można jeszcze dodać do penetracji kąt, potem wyliczyć trzeba kąt natarcia, uwzględnić trzeba również kaliber działa, homogenizacje pancerza i otrzymujemy ciąg przyczynowo-skutkowy :p
Dzięki, dobry poradnik, fajna lektura :) <thumb up!>
1. Zwykły pocisk AP jest odlany z metalu i zwykle powlekany warstwą jakiegoś miękkiego metalu czy stopu by redukować możliwość pęknięcia, twardego ale kruchego rdzenia pocisku.
Pocisk ten przebija pancerz dzięki swojej masie i prędkości. Dlatego odległość strzału dla tego pocisku ma znaczenie (utrata prędkości).
Gdy nie uda mu się spenetrować pancerza, to często zostają w pancerzu wbicia wraz ze zdeformowanym pociskiem w postaci korka w środku.
2. Pocisk APCR, to modyfikacja tego pierwszego. Jest wytwarzany z ciężkich metali, domieszek zubożonego uranu (waga), itp. Chodzi o to by uzyskać dużą wagę. Sam pocisk wygląda jak kołek i jest kilka razy węższy od kalibru działa. Aby więc można go odpalić jest wkładany w kostki zwane sabotem, które wypełnią brakującą szerokość w dziale. Stąd nazwa pod kalibrowy (mniejszy niż rzeczywisty kaliber). Po wystrzeleniu z działa sabot odpada z pocisku, a ten leci już sam do celu.
Pocisk ten wykorzystuje te same siły co zwykły AP, tylko, że jest znacznie węższy więc łatwiej mu spenetrować pancerz. Bywają przypadki w realu, że APCR przeleci na wylot czołgu nie powodując prawie w ogóle uszkodzeń mechanicznych.
3. Pocisk HE, czyli odłamkowo-burzący. Działa jak granat, czyli ma ładunek wybuchowy - ładunek burzący, gdyż wybuch samego ładunku wytwarza takie ciśnienie, że mało co może ustać na nogach czy fundamentach. Na ładunku burzącym jest umieszczony materiał odłamkowy mający po detonacji rozerwać się i razić wokół odłamkami.
Wpływ prędkości nie jest aż tak ważny w tym pocisku. Mają bardzo niską penetrację. Natomiast ich plusem jest to, że mają pewien promień rażenia oraz to, że jeśli już uda im się penetracja pancerza to dokonują większych spustoszeń w modułach pojazdu (odłamki i ładunek burzący).
Są też pociski typowo odłamkowe stosowane np w artylerii przeciwlotniczej. W strzelaniu w samolot ważniejsze jest aby w ogóle trafić dlatego w tego typu pociskach materiał odłamkowy jest przeważający.
Są także pociski typowo burzące, wykorzystywane ongiś, może i dzisiaj również w artylerii okrętów. W tego typu pociskach ważna jest ilość ładunku wybuchowego, by pocisk po przebiciu poszycia okrętu detonował z taką siłą by rozerwać od środka pancerz statku. Ładunek odłamkowy pełni tu drugorzędną rolę i jest go znacznie mniej.
4. Pociski HEAT, czyli kumulacyjne. Pocisk ten penetruje dzięki temperaturze i chemii. Chodzi o to, że ładunek chemiczny zawarty w tym pocisku ulega gwałtownej reakcji w momencie uderzenia i załączenia zapalnika. Strumień powstałego strumienia jakby "lawy" koncentruje się w miejscu uderzenia i dosłownie wypala pancerz na wylot. Gdy dojdzie do przepalenia pancerza, załoga czołgu oraz urządzenia wewnętrzne zostają rażone odłamkami wewnętrznego poszycia czołgu oraz wrzącą masą środka chemicznego zawartego w pocisku.
Odległość od celu nie ma aż tak dużego znaczenia.
Co ciekawe, wystarczy kawał cienkiej blachy choćby 10-20 mm umieszczonej około 40 cm przed pancerzem by zneutralizować taki pocisk. Gdyż pocisk kumulacyjny odpala po uderzeniu w płytę i z drugiej strony wylatuje nie skupiony, tylko leci w postaci bryzgu "lawy" na pancerz.
-----
Na koniec należy dodać, że siłą napędową wszystkich powyższych pocisków jest ładunek wybuchowy umieszczony w łusce pocisku.
Tak jak kogoś interesuje trochę więcej o pociskach. J
eśli gdzieś minąłem się z prawdą to proszę o poprawienie.